В Улан-Баторе состоялся детский флэшмоб. ФОТО
3333 ребенка собрались в центре столицы, чтобы выразить свою любовь к родине.
Сегодня на главной площади страны собрались 3333 ребенка, чтобы прочитать самое лучшее стихотворение о монгольской независимости.
У разных народов есть свои излюбленные, символические числа – выражение своеобразия культуры этноса. У монголов число 3 имеет сакральный смысл и является их любимым числом. Числом 3 выражаются временные понятия: прошлое – настоящее – будущее: три языка пламени соёмбо в эмблеме Монголии. Тройка и кратные ей числа у монголов издревле считаются счасливыми. Кроме того, в монгольском фольклоре до сих пор бытует жанр триады (поэтический афоризм, в котором заложена определенная информация, своего рода загадка: “Какие три богача в мире? Земля богата корнями, небо богато звездами, океан богат водой”).
Дети в национальных монгольских костюмах продемонстрировали свою любовь к родине, изобразив карту Монголии. Юные патриоты пели песни, танцевали, читали стихи. Это мероприятие состоялось благодаря инициативе средней школы “Оюуны Ундраа”, отмечающей свой 20-летний юбилей. Школа создала Кубок “Независимость”. По словам директора, этот Кубок будет из года в год путешествовать по 21 аймаку Монголии.
Сама поэма “Независимость” очень длинная и состоит из 19 куплетов. Ученица второго класса Гандирмаа, которая выучила все 19 куплетов, сказала, что по ее мнению, эта поэма посвящена предкам.
3333 ребенка спели хором монгольский национальный гимн и прочитали стихитворение поэта Дэндэвийна Пүрэвдоржа “Тусгаар тогтнол”-“Независимость”.
Д.Пүрэвдорж родился в 1933 году в семье аратов. Создал ряд замечательных, увековеченых в сердцах монгольского народа творений: поэмы, баллада о войне и о родине. Одно из его знаменитых произведений - стихитворение “Независимость”. Уже в возрасте двадцати лет он опубликовал в 1953 году свои две первые книги стихов. В центре внимания его тематически разнообразного поэтического творчества - народ и разнообразные социальные отношения и конфликты.
Уже в 1950-х годах Д.Пүрэвдорж опубликовал более поэтические сборники, которые значительно обогатили современную монгольскую литературу: “Песня весны” (1956), “Пяти звезд” (1957) и “Красные искры” (1958). Стихи, как “Свечение степи” (1960) и “Сокол” (1960). “Меня зовут Монгол” (1961), поэма “Черный снег” и “Здесь Бухенвальд говорит” (1973) доказывают, что Пүрэвдорж является патриотом, а также противником войны и фашизма. Пүрэвдорж – творец, умело описывающий красоту природы и создающий великолепные любовные стихи, как “Наадама в сомоне” (1963) о национальном празднике монголов, “Сотни деревьев” (1967) и “Жена” (1972). Популярны среди монгольских читателей также стихи из поэтических сборников “Крылатая белая юрта” (1965), “Дорога к солнцу” (1970), “Чай на открытом воздухе” (1973), “Белая гора Богд” ( 1976) и “Звезды в своих руках” (1982).
В 1962 году на торжества по случаю 800-летия основателя монгольского государства Чингисхана Д.Пүрэвдорж пришел со стихотворением о Монголии и Чингисхане, однако по приказу Москвы его раскритиковали и наказали за то, что он был патриотом своей родины. Но в 750-ю годовщину “Сокровенного сказания монголов” поэма получила признание и пользовалась большим успехом в начале 1990 г.
Известно и его либретто, наполненное историческими и фольклорными мотивами, для первого монгольского мюзикла “Голый принц” (1985), а также впервые исполненная в 2002 году опера “Хархорина” ( Каракорум) о событиях в центре Монгольской империи, которой правили наследники Чингисхана. Он черпал вдохновение в современной мировой поэзии, но при этом сохранял свою приверженность к традициям народной поэзии и развивал их дальше. Наряду с Бэгзийн Явуухулан, Д.Пүрэвдорж является главным представителем “золотого поколения” как лучший поэт с 1950-х годов вплоть до начала 1980-х.
"ТУСГААР ТОГТНОЛ" (Дэндэвийн Пүрэвдорж)
Ханат цагаан гэрийн од хийморын тоонон дээр
Хасаг халуун тулганы омог дөрвөн тотгон дээр
Хан Алтай аавын онгон тэргүүн оргил дээр
Хатан Сэлэнгэ ээжийн одод орчих мандал дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Ганган улаан тэмээний зогдор дэвсэх тэшил дээр
Гантай мөнгөн хэтний зоо дэлдэх тээгэн дээр
Галбын халуун говийн хулан ангах ээрэм дээр
Гантиг чулуун хясааны янгир халих элгэн дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Хүж дурдан бүсний ташаа дарах нугалаан дээр
Хүрэл манан хөөргөний даалин дарах наргиан дээр
Хүүшийн сүүдэр буусан уулын гацаа бууцан дээр
Хүннү дээдсийн тамгалсан улбаа тархин буурин дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Ширмэн төмөр дөрөөний ширээ зурах тавган дээр
Шижир алтан ээмэгний шигтгээ чимэх гархин дээр
Шинийн хоёрны саран хаяалж шингэх тэнгэр дээр
Шинийн нялх ногоо ханшилж задрах газар дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Аавын мөнгөн хазаарын найман цэнгийн товруун дээр
Азын алаг мэлхийний наян нэгэн шагайн дээр
Алиахан саарлын унага хөллөн тэнцэх нуга дээр
Ангирын хоёр дэгдээхэй хөвөн цэнгэх нууран дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Индэр улаан галын цац бадман дөлөн дээр
Ижил хоёр загалын цацаг шанхан дэлэн дээр
Идэр гурван есийн цас чахрах цайдам дээр
Илд мөсөн голын цан хөөрөх царман дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Бэлгийн цэнхэр хадагны хоёр гардах дэлгээс дээр
Бэхэн хар гэзэгний хосоор дарах сүлжээс дээр
Бэрийн домогт цэцгийн хорвоо уярах дэлбээн дээр
Бэдэрт мөнгөн сарны хоймор унах туяан дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Урсгал татмал усны хөл алдах ёроол дээр
Ургамал таримал модны хөрсөнд хавах ёзоор дээр
Уяран мэлмэрэх янагийн дурлал амилах харцан дээр
Уйлан мэндлэх үрийн дуулан орхих манцуй дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Ажнай сайн хүлгийн гал цахилах тууран дээр
Аагисан улаан хүдэрийн ган царцах хайлш дээр
Амар төвшин жаргалтай ам бүлийн дансан дээр
Алтан босго өлзийтэй айл бүхний үүдэн дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Баяр найрын ширээний амтат тансаг идээн дээр
Баян хангайд мөнхөрсөн арц, хуш, зээргэнэ дээр
Балтаар давтан ширээсэн анжисны торгон ирэн дээр
Багц дүүрэн ургасан атрын тарианы мөрөн дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Эрт айлын хаяа дархан хилийн дээсэн дээр,
Энх тайвны харуул дайчин эрсийн тангараг дээр,
Эрдэнэ зуугийн хэрэмний зуун найман суварга дээр,
Энэ зууны өргөөний зуун түмэн цонхон дээр,
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Эрх чөлөөний зарлиг ардын үндсэн хууль дээр
Эх хэл соёлынхоо адбиш баян сан дээр
Эгнэгтийн арга билэг алтан соёмбын гачил дээр
Эх нутгийн шорооны амиар солих ширхэг дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би
Аав ээжийн буянтай өлзийт цагаан хоймор дээр
Амин гарвалын толботой өлгийт нялхасын өөжин дээр
Ардын журамт цэргийн өргөж ялсан туг дээр
Амьсгалаа бидэнд өгсөн өрлөг дээдсийн дурсгал дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Хан тэнгэрт сүмбэрлэсэн үйлдвэр уурхайн яндан дээр
Хаяа нийлэн сүндэрлэсэн үлгэрийн харшийн туурган дээр
Хангай говь талын үлэмжийн өв баялаг дээр
Халуун эх оронч бүхний үндэсний их бахархал дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Сав саваар саалийн харваж хүрэхгүй зэлэн дээр
Сая саяар сүргийн хатирч хүрэхгүй бэлчээр дээр
Сар нарны өртөөнд хагацаж болшгүй учрал дээр
Сайхан монгол орноо хайрлаж ханашгүй ерөөл дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Өглөө бүрийн нарны асгаран буух цацрал дээр
Өвгийн морин хуурын аялгуу хослох утсан дээр
Өргөн цээж чөлөөтэй амсьгалж яваа газар дээр
Өөрийн толгой мэдэлтэй амьдарч яваа заяан дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Ухаан хонгорын жолоог захлан татсан талбай дээр
Ухаант жанжин Сүхбаатарын зарлан дуудсан тунхаг дээр
Улаанбаатар нийслэлийн заяа тэтгэх дээвэр дээр
Улсаа ачлан захирсан засаг төрийнхөө ордон дээр
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Нүүрэнд нь гал бадарсан монгол эцгийн хиймор дээр,
Нүнжигэнд нь нар гэрэлтсэн монгол эхийн сэтгэл дээр,
Нүүдлийн өргөөнд нэгдсэн монгол аймгийн холбоон дээр,
НҮБ-ийн шилтгээнд заларсан Монгол улсын далбаан дээр,
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.
Эзэн сууж жаргасан их заяагаа сүсэглэж
Эх орон талынхаа ирээдүйн таалалд нийцүүлж
Эрдэнэсийн далайгаас шүүрдсэн итгэлийн сувд үгсээр
Эрх жаргалаа баталсан иргэн бүхний гараар
Тусгаар тогтнол чамайг тунхаглан бичнэ би.