Почему мне снится Монголия
Поэтесса Цындыма Бабуева посвятила прекрасные строки монгольским друзьям.
Посвящаю это произведение всем членам Союза Монгольских писателей и дорогому другу Мэнд-Ооёо!
Би яахадаа…
Би яахадаа Байгал шадарай буряад аад,
Би яахадаа Хоридойн хотоной үри аад,
Урда зүгтэ оршодог Диваажин орон зүүдэлнэбииб?
Уняартал талынь уудамда ушархын болзор хэлсэнэбииб?
Найман зуунай түүхын манан сооhоо эрьеhэн
Монгол мориной туруунай түбэрѳѳн дүтэхэн,
Найза анда нүхэдэйм дуун сооhоо мүндэлhэн
Морин хуурай аялга сэдьхэл уяруулаад элихэн…
Би яахадаа энэ нютаг руу тэгүүлнэбииб?
Би яахадаа эндэ жаргалаа бэдэрнэбииб?
Юундэ намда эндэхи наран дулаахан бэ?
Юундэ намда эндэхи агаар hайхан бэ?
Үни холын үльгэр түүхэ hануулhан
Үлзы hайхан Шамбалын орон эндэ юм,
Эзэн Хаанай Ехэ засаг мандуулhан
Энхэ мүнхэ Эхэ орон эндэл юм
Би яахадаа түүхын маные иража,
Түрэлдѳѳ мүнѳѳ тэгүүлнэбииб?
Би яахадаа сэдьхэлдээ сэсэг ургуулжа,
Тэбэрин тэдэнээ уярнабииб?
Ази түбиин энгэр дээрэ тобойhон
Арюухан Монгол хэдынэйш сагта hайхан,
Шэнэхэн харгыгаа шэлэн мүнѳѳ дабхиhан
Шэн габьяата арадайм сэдьхэл сэбэрхэн
Би яахадаа Монголдоо хүрэжэ ерэхэдээ
Гэртээ ерэhэндэл, сэдьхэлээ ханан баясанабииб?
Би яахадаа нютагаа бусажа хүрэхэдѳѳ,
Гайхалтай hайхан Монголоо дурсан жаргахабииб!